Anna Łajming, z domu Żmuda-Trzebiatowska, urodziła się 24 lipca 1904 roku w Przymusewie w parafii Leśno na Kaszubach, jako jedno z trzynaściorga dzieci Jana i Marianny. W okresie międzywojnia była m.in. sekretarką w starostwie chojnickim, w sądzie powiatowym w Sępólnie Krajeńskim w sekretariacie redakcji Gońca Pomorskiego w Tczewie. Tu wyszła za mąż za Mikołaja Łajminga, oficera rosyjskiego – uchodźcę politycznego.
Po wojnie z obawy przed ujawnieniem działalności męża w związku emigrantów rosyjskich, wyjechali na Ziemie Odzyskane. Od 1953 roku mieszka w Słupsku i tu zadebiutowała jako pisarka – dziś autorka kilkunastu książek ukazujących głęboką więź autorki z ziemią kaszubską, jej językiem, ściśle związanym z polskością. Jest laureatką wielu nagród literackich, a także nagrody Miasta Słupska, Słupskiej Nagrody Literackiej, a także Nagrody Wojewody Słupskiego za Całokształt Twórczości, Nagrody Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
