Wystawa ma stanowić próbę przywołania realnego jak i fantazmatycznego miejsca spotkania człowieka z naturą, a zaprezentowane filmy i prace obiektowe – jak napisał artysta – „fastrygować” i scalać nasz „świat o historie, pamięć, kulturę, o tzw. nieswoje elementy, rozszerzyć go, dopełnić, wyreżyserować realną fikcję”. Warto dodać, że procedura „sklejania”, montowania i przemieszczania habitatu oraz habitusu człowieka – zarówno w swym materialnym jak i mentalnym wymiarze – niemal egzemplarycznie wpisuje się od lat w modus aktywności artystycznej Bogusława Bachorczyka, który od co najmniej dekady wytrawnie i nie bez przewrotnej zmysłowości „fastryguje” swoje dzieła, opowieści i miejsca. Na wystawie zostaną zaprezentowane m.in. zrealizowane w Ustce filmy oraz gliniane rzeźby i obiekty – przedmioty znalezione nad morzem, które artysta rekonfigurował i powiązał w nowe związki znaczeniowe.
Bogusław Bachorczyk (ur. 1969) – malarz, rzeźbiarz, rysownik, twórca multimedialny, kurator wystaw. Doktor habilitowany, adiunkt w Katedrze Rysunku na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Absolwent klasy rzeźby w Liceum Kenara w Zakopanym oraz Wydziału Malarstwa krakowskiej ASP. Stypendysta Miasta Norymbergii, laureat Stypendium Józefa Czapskiego (wizyta studyjna we Francji). Jego dzieła były prezentowane na ponad 50 wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Bunkrze Sztuki, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Fotografii w Krakowie, Galerii Zderzak w Krakowie, Galerii Atak w Warszawie, Galerii ABC w Poznaniu, Galerii ASP w Gdańsku, Galerii Labirynt w Lublinie, Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, Muzeum Tatrzańskim w Zakopanym. Jest autorem koncepcji i wykonawcą wieloletnich projektów twórczych, m.in. prowadzenie dziennika-szkicownika (od 1986 r.) i projekt „Pracownia Czysta 17” (od 2003 r.). W swojej sztuce, często prezentowanej w formie instalacji z elementami performansu, łączy różne media. Współpracuje z aktorami, tancerzami, poetami (jako ilustrator), jest także twórcą książek artystycznych. Podejmuje kwestie spuścizny po wielkich twórcach (Iwaszkiewicz, Siebald, Has, Rodczenko, Niżyński, Hasior). Interesuje go problematyka historii i czasu, tożsamości, indywidualnego odkrywania prywatnej przeszłości, bricolage i łączenie technik rzemieślniczych z nowoczesnymi mediami.
