Do 12 czerwca w galerii Teatru Rondo można oglądać wystawę „Warsztaty portretu”. Na ekspozycji prezentowane są prace powstałe w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej, wykonane przez dra hab. Kazimierza Jałowczyka oraz jego studentów.
Wstęp wolny.
Każdego dnia, spoglądając w lustro zadajemy pytanie – „kim ja jestem?”. I lustro odpowiada. Portret malarski jest konwencją, w której lustrem staje się płaszczyzna obrazu – miejsce zadawania różnorodnych pytań i uzyskiwania mnogich odpowiedzi. Obraz portretowy rejestruje specyficzny dialog twórcy z osobą pozującą. Malarz bada osobowość modela, docieka napięć i tajemnic – jawnych i skrywanych. Szczególnym wyzwaniem autorskim jest próba autoportretu – gdzie malujący i model jest jedną i tą samą osobą. Podjęty w takim przypadku wysiłek ma sens wyjątkowy. Czynność malarska jest jednocześnie szczególną autowiwisekcją – nie jednokrotną jak spojrzenie w lustro – lecz trwającą w czasie, rozłożoną na etapy.
Druga część prezentowanej wystawy, której autorem jest dr hab. Kazimierz Jałowczyk posiada charakter ściśle imaginacyjny. Jest ona fragmentem dużo większego zbioru obiektów, który nosi roboczy tytuł „PANEIKON” = wizerunki wszystkie. Bohaterami poszczególnych ujęć są osoby, o których nie posiadamy żadnej wiedzy. Ich ikoniczna obecność jest przypadkowa, albo do końca niewytłumaczalna. Portret (podobnie jak autoportret), jest efektem spotkania twórcy z konkretną osobą. W opisywanych doświadczeniu, tej osoby brak. Pojawia się ona jako zjawisko wizualne. Unaocznienie czyni jej „obecność” niepodważalną. Jak wytłumaczyć serie imaginacyjnych przedstawień ? Czy są one rekonstrukcją pamięci, czy antycypacją czegoś (kogoś), czego (kogo) nie ma, która siłą obrazu nadają istnienie nieistniejącemu?
Hasło wystawy „WARSZTATY PORTRETU” wyraża roboczy charakter pokazu. Miejsce realizacji – pracownia malarstwa Instytutu Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej – przestrzeń spotkań, służąca poznawaniu języka obrazu i eksperymentem technicznym. Prezentacja tego tematycznego zbioru w Galerii „Rondo”, w mieście Słupsku posiada wyjątkowe znaczenie. Symbolem powojennej kultury tego miasta i regionu stał się Stanisław Ignacy Witkiewicz. Przeważająca część malarskiego dorobku arcyksięcia sztuki polskiej znajduje się w zbiorach miejscowego książęcego zamku. Fascynująca kolekcja portretowa Witkacego nie jest zabytkiem muzealnym – jest ciągle żywa, intrygująca. Prezentowana wystawa jest cichym ukłonem złożonym wielkiemu artyście i wskazaniem na jego ciągle inspirującą obecność.
dr hab. Kazimierz Jałowczyk
