25 lat pracy Piotra Sikorskiego z młodzieżą słupskich szkół zaowocowało publikacją książki pt.: „Zapiski starszego belfra czyli warto uczyć się od innych”. Książka od kilku tygodni jest dostępna w księgarniach i cieszy się dużym zainteresowaniem.
Piotr Sikorski urodził się w Bytowie, ale od 10 roku życia mieszka w Słupsku. Jest absolwentem Kolegium Teologicznego w Koszalinie oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku. Uczy geografii w Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi nr 4 im. Orła Białego oraz Zespole Szkół Katolickich im. św. Marka w Słupsku. Doceniony za pracę nauczycielską, w 2010 roku otrzymał tytuł „Nauczyciela Roku”, a w 2012 roku Młodzieżowa Rada Miasta Słupska przyznała mu tytuł „Słupskiego Niedźwiedzia Nauk Przyrodniczych”. Pasjonat pisania, podróżowania i fotografowania. Opublikował m.in. powieść One, zbiór opowiadań Strefa lęku, tomiki wierszy Moje Sacrum i Żeglując piórem.
strona www autora: www.piotrsikorski.eu
Mówiąc o Panie Piotrze Sikorskim, warto wspomnieć, że w wolnych chwilach zajmuje się nie tylko pisaniem. Potrafi robić doskonałe zdjęcia. W konkursie Zumi.pl wykonane przez Niego zdjęcie słupskiego tramwaju zostało wybrane na fotograficzną wizytówkę naszego miasta na Zumi.pl http://www.zumi.pl/słupsk,22.63.011.035245,index.html
KILKA SŁÓW O KSIĄŻCE:
„Zapiski…” to książka polecana szczególnie nauczycielom rozpoczynającym pracę, ale również tym, którzy nie chcą, aby codzienna szkolna rutyna przesłoniła ideały, które przyświecały im na początku nauczycielskiej drogi. Gawędziarski styl „Zapisków…” sprawia, że książka przybiera charakter rozmowy z Czytelnikiem; nie jest więc jedynie opowieścią o trudach nauczycielskiej pracy, ale również cennym przewodnikiem po meandrach szkolnej rzeczywistości.
W książce: o budowaniu dobrych relacji z uczniami, innymi nauczycielami, dyrektorem i rodzicami, o postawie i wzorcach dobrego nauczyciela, o skutecznych metodach pracy, o obowiązkach, prawach i potrzebach nauczyciela, o awansie zawodowym, a także o mądrze prowadzonych zebraniach z rodzicami i organizowaniu bezpiecznych wycieczek szkolnych.
SŁOWO OD AUTORA (fragment): Kto będzie czytał tę książkę? To pytanie dręczy jak koszmarny sen każdego autora. Kto? I czy w ogóle ktoś? Mam na oku kilka grup (moje pozytywne „typy”):
-
uczniowie – ciekawi widoku z drugiej strony lustra,
-
rodzice – pierwsi nauczyciele swoich pociech (znaczenie słowa „pociecha” nie jest do końca ustalone; prace trwają),
-
nauczyciele młodsi ode mnie – być może znajdą w niej kilka pożytecznych wskazówek, i dzięki nim ustrzegą się kilku błędów,
-
nauczyciele, moi rówieśnicy – z ciekawości, co też mam do powiedzenia (Boże! A co, jeśli on pisze też o mnie?),
-
nauczyciele seniorzy (panie wybaczą!) – sentymentalnie, dla relaksu, z niemałym zadziwieniem, że to wszystko przetrwali bez szwanku (prawda?).
